Gurbetten Anavatan Toprağına Özlem: Yaz Tatili ve Bin Bir Hikaye

Gurbetin uzun ve soğuk aylarının ardından, yurt dışında yaşayan vatandaşlarımız her yıl olduğu gibi bu yaz da anavatana olan özlemlerini gidermek için Türkiye’ye akın etti. Kimileri yılların biriktirdiği hasretle annesinin elini öpmeye, baba ocağında çocukluğunun izlerini sürmeye geldi; kimileri ise memleketin eşsiz denizi ve güneşiyle gönüllerince bir tatil yapmaya… Ama her birinin hikâyesi, yola çıkmadan önce yaşanan heyecandan, dönüşte bavullarına dolan anılara kadar biricik ve farklıydı.

Ancak bu yolculuklar her zaman kolay olmadı. Birçoğu uçak biletleri, hediyeler ve tatil masrafları derken ciddi maddi sıkıntılar yaşadı. Uzun mesafeleri aşmak, bayramlarda kilometrelerce süren yollara koyulmak kolay değildi. Yine de anavatanın sıcaklığına dokunmak, sevdiklerinin yüzünü görmek için her türlü zorluğu göze aldılar. Çünkü memleket özlemi başka bir şeydir; insanın ruhunda bir yara gibi durur ve o yarayı ancak o topraklarda iyileştirmek mümkündür.

Ama ne yazık ki her ziyaret tatlı anılarla dönmedi. Bu yıl da anavatana gelen birçok vatandaşımız, maalesef buruk anılarla yuvalarına geri döndü. Kimi esnaflar, dövizle alışveriş yapan gurbetçilerin gözlerinin içine baka baka fiyatları katlayarak haksız kazanç elde etmeye çalıştı. Kimi ise sokakta, pazarda, kendi topraklarında beklemedikleri şekilde hakarete maruz kaldı. “Sen burada yaşamıyorsun ki, ne anlarsın” gibi sözlerle karşılaştılar, anavatanlarında bile yabancı muamelesi gördüler.

Bu tür olaylar, gurbetçilerin hafızalarında derin izler bıraktı. Yaşanan bu kötü tecrübeler, gurbetçilerin yaz sonu geri döndükleri ülkelerde uzun süre konuşulacak. Kimileri bu haksızlıkları içlerine atıp sineye çekerken, kimileri de seslerini yükseltecek, bir sonraki yıl Türkiye’ye gidip gitmeme konusunu derinlemesine düşünecek. Birçok kişi için bu durum, anavatan hasretini ve ziyaretlerini yeniden değerlendirme fırsatı olacak.

Her şeye rağmen, Türkiye’nin dört bir yanına dağılan bu insanlar, kendi köklerine dokunmanın verdiği huzuru da sırtlarına yüklenerek evlerine döndüler. Kimileri çocuklarına babaannelerinin, dedelerinin masallarını anlattı; kimileri Türkiye’nin eşsiz doğasında çekilmiş fotoğraflarına baktı, kimileri de geri dönme hayaliyle bir sonraki yaz için para biriktirmeye şimdiden başladı.

Hayat böyle devam edecek belki de. Her yıl, aynı sorular, aynı kaygılar ve aynı umutlarla Türkiye yollarına düşülecek. Fakat yurt dışında yaşayan vatandaşlarımız için, memleket her zaman biraz daha “uzak” olacak ve her bir dönüş, hem bir vuslat hem de bir ayrılık hikayesi olarak zihinlerde yer edecek.