Haber-Yorum: Özlem OK
Bazen bir şehrin kalbi sadece binalarında, caddelerinde ya da meydanlarında atmaz. O şehir, sesini sanatla buluşturduğunda, müziğiyle, tiyatrosuyla, dansıyla konuştuğunda bir ruh kazanır. Rotterdam’da bu ruhun 181 yıldır yuvası olan SKVR (Stichting Kunstzinnige Vorming Rotterdam) şimdi sessizliğe gömülmek üzere.
Geçtiğimiz günlerde SKVR’ye gittim. Koridorlarında dolaşırken, duvarlardaki yılların birikimi olan anılar adeta fısıldıyordu: Bir çocuğun, bir yetişkinin bağlamayla tanıştığı ilk an, sahnede ilk adımını atan bir dansçı, dünyayı kemanıyla keşfeden bir genç… Ancak bu anların ardında, SKVR’nin en önemli bölümlerinden biri olan müzik bölümünün kapanmasıyla birlikte, umutlar derin bir hüzne dönüşmüş durumda.
Orada uzun yıllardır müzik eğitimi veren ve aynı zamanda Rotterdam’da Türk kültürünün temsilcilerinden biri olan Nahim Avcı ile konuştum. Gözleri doluydu ama mücadele etmeye kararlıydı. Şu sözleri kurdu:
“Bir zamanlar Hollanda’da 245 müzik okulu (belediye konservatuarı) vardı. Bugün sadece 12 okul kaldı. Eğer SKVR’deki müzik bölümü de kapanırsa sayı 11’e düşecek. Bu, Rotterdam halkı için tam anlamıyla bir facia. Çünkü sanatın susturulması, bir toplumun susturulmasıdır.”
Bağlamanın Akademik Statüsü: Bir Müzik Okulu ve 32 Yıllık Emeğin Yok Oluşu
1992 yılında kurulan Türk müziği bölümü, sadece bir müzik eğitimi merkezi değil, aynı zamanda Türk kültürünü temsil eden bir köprüydü. Hollandalıların gitar ve keman çaldığı bu okulda, Türk çocukları ve yetişkinleri bağlamayla tanıştı; dans edenler dünyanın ritmini yakaladı, tiyatro yapanlar hayata bambaşka bir gözle bakmayı öğrendi. Binlerce insanın bağlamayla tanıştığı bu bölüm, Codarts Konservatuarı’nda lisans eğitimi temellerinin atıldığı önemli bir merkez oldu.
Ancak ekonomik zorluklar bu sanat yuvasını tehdit ediyor. SKVR’nin her yıl 1,1 milyon euro zarar ettiği belirtiliyor. Belediyenin sağladığı bütçe yetersiz kalıyor; tüm müzik öğretmenleri işten çıkarılıyor, müzik bölümü kapanmak üzere. Ancak burada durup bir soru sormamız gerekiyor: Sanat bir maliyet midir? Yoksa bir toplumun nefesi, sesi ve varlığı mıdır?
Nahim Avcı, bu soruya net bir şekilde cevap veriyor:
“Hollandalıların nasıl keman çalma hakkı varsa, bizim de bağlama öğrenme hakkımız var. Bu bizim sanat tercihimiz. Ama bu hakkımız elimizden alınmak üzere. SKVR, yıllarca Türk kültürünü burada yaşattı. Ben bu mücadeleyi bireysel olarak sürdüreceğim ama mesele sadece ben değilim. Müziğimize önem veren herkesi ilgilendiriyor. Hollanda’nın her şehirlerinden ve çevre ülkelerden bile ders alanlar oldu. Bu kültürel kimliğimizin bitmemesi hepimiz için önemli.”
Sanatı Susturmak, Rotterdam’ı Susturmaktır
SKVR’ye bağlı Türk kültürünü tanıtan bölümün kapanışı, yalnızca bir binanın kapısına kilit vurulması değil, Rotterdam’ın kültürel çeşitliliğine indirilen bir darbedir. Bir şehir, sanatıyla yaşar. SKVR, yalnızca müzik dersleri verilen bir okul değil, aynı zamanda çok kültürlü bir toplumu bir arada tutan, onların sesini dünyaya duyuran bir platformdur.
Bu bölümün kapanması durumunda, Rotterdam bu seslerden birini daha kaybedecek: Bağlamanın tınısı, bir çocuğun ilk kez sahneye çıkarken hissettiği heyecan ve müzikte birleşen dostlukların sesi…
Nahim Avcı’nın dediği gibi:
“Finansal zorluklar sebep gösterilerek yılların emeği yok ediliyor.
Rotterdam Belediyesi bu duruma sessiz kalmamalı. Eğer bu bölümü kapatırlarsa, bu şehrin ruhundan bir parça eksilecek. Bu bir felaket olur.”
İmza Kampanyasıyla Direniş Başladı
SKVR’deki bölümü kurtarmak için öğretmenler, öğrenciler ve sanatseverler bir araya geldi. Bir imza kampanyası başlatıldı ve Rotterdam halkı, bu sesin susturulmaması için mücadeleye davet edildi. Kampanya, yalnızca bir müzik okulunu değil, çok kültürlü bir şehri koruma mücadelesidir. Çünkü bu sadece bir kurum değil, aynı zamanda Rotterdam’ın sanatla olan bağını temsil ediyor.
Nahim Avcı, bu mücadelede kararlılığını şu sözlerle dile getiriyor:
“Ben olsam da olmasam da bu hakkımız elimizden alınmamalı. Kurumsal ve kalıcı bir platform oluşturduk. Bu, bir kültürün yok edilmesi demektir. SKVR’deki bölümümüz, toplumu bir arada tutan bir sanat köprüsüydü. Bu köprünün yıkılmasına izin vermemeliyiz.”
Desteklerinizi bekleriz. Bu bölümün kapanmaması yalnızca Rotterdam için değil, sanatın, kültürün ve sevginin pekişmesi için bir zorunluluktur.
İmza kampanyası için: Behoud de muzieklessen van SKVR Rotterdam – Petities.nl
NHaber.nl
