6 Şubat, hepimiz için derin yaralar açan bir gün oldu. O günü unutmak mümkün değil, ama onu nasıl hatırladığımız çok önemli. Sosyal medyada tekrar tekrar acı dolu fotoğrafları paylaşmak, yalnızca psikolojimizi daha fazla yıpratır ve kimseye fayda sağlamaz. Kaybettiklerimizi geri getirmez, gelecekte benzer felaketleri önlemeye de yardımcı olmaz.
Evet, o gün yaşananları unutmayalım. Ama unutmamamız gereken şey, sadece yıkılan binaların enkazı değil, o enkazların altında yatan ihmal ve sorumsuzluklardır:
Depreme dayanıksız yapılan evler,
Müteahhitlerin kendi evlerini sağlam yaparken başkalarına dayanıksız yapılar sunmaları,
Belediyelerin, göz göre göre yıkılacak binalara karşı önlem almaması,
Denetim eksikliği ve insan hayatının kâğıt üzerindeki prosedürlere kurban gitmesi.
Ve en önemlisi, Allah’ın gücü karşısında insanın ne kadar aciz olduğunu gördük. Bir anda hayatlar değişti, şehirler yıkıldı, hiçbir maddi güç bunu durduramadı. İnsan ne kadar güçlü olduğunu düşünürse düşünsün, aslında Rabb’inin kudreti karşısında hiçbir şeydir. İşte bunu unutmayalım.
6 Şubat’ı hatırlamak, acı fotoğraflara bakıp üzülmek değil, geleceğimizi güvenli hale getirmek için bilinçlenmek olmalı. Aynı hataları tekrar yapmayalım, psikolojimizi bozarak değil, bilinçlenerek, önlem alarak hatırlayalım.
Paylaşımlarımız acıyı değil, çözümü hatırlatsın!
Fehmi Uzun-NHaber.nl
