Hikayenizi istediğiniz şekilde anlatabilirsiniz, basit veya komplike.
Anlatımınız hayatınızın nasıl gittiğine bağlı olsa da, biz parça parça gidelim.
Ben yerleşik biri değilim.
Sanki hiç bir yere ait değilim.
Hadi ama ne olduğunu biliyoruz.
Özgür kız?
Ya da Evliya Çelebi’nin hemşehrisi.
Ya da kendinden kaçan kız.
Benim soyadım Ok yerine “Komplikasyonlar” olabilir, çünkü genel olarak beni daha çok dah iyi tamıml.
Her zaman cesur oldum.
Çünkü iyi insan olursan iyi şeyler hep seni bulur, sözü benim mottom oldu.
Bu yüzden korkusuzdum..
Cesur dediğime de bakmayın, arıdan kaçarak büyüdüm (Hala kaçıyorum ve ısıramadı).
Bir denize bile hala fazla güvenemem, içini görmediğim şeylerin yanından rahatça geçemem.
Şu ekstrem sporlarını asla yapamam.
Bunlar herkesin hayatında olabilecek şeyler.
Peki ya özgürlük, kuzey yıldızı kadar uzakta mıdır?
Hiç kuzey yıldızına bakıp onun özgürlüğünü kıskanırken buldunuz mu kendinizi?
Ben mi, evet…
Bunu yaparken arkama bakmadan gitmeyi, önümü görmeden ilerlemeyi öğrendim.
Şunu hatırlayabilir miyiz?
Bir virüs çıktı ve aylarca izoleydik, sanırım dünyanın sonu geliyordu…
O günlerde Hollanda sınırlarının açılmasını bekliyordum.
Herkes bana “deli misin, şimdi gidilir mi” diyordu!…
Onlar öyle derken benim ayaklarım “hadi” diyordu, “ne yani oturacak mısın şu son dört ayın üstüne?”
Ve sınırlar açıldı.. Uçuşa hazırdık!
İşine severek giden memur gibi koyulmak lazımdı bazı şeylere.
Çok güzel 1 ay geçirdim ve sonra 2 hafta İspanya.
Güneye iniyoruz hava çok sıcak bu defa.
Aslında sırılsıklam yürümeyi tercih ederim..
Fazla düşünmeden, yürümeye devam.
Anladım ki benim aklımı başımda tutan yürümek ve keşfetmek…
Bu sabah, yürüyüşün farklı bir faydasını daha keşfettim.
Yürüyüş bu şehrin öteki yüzünü gösterdi, farklı bir tarafına çıkardı.
Ön tarafta siesta, sangria, paella..
Arka tarafta hayat kadınları ve sokak cocukları.
Farklı ve 3 kuruşa inanılmaz bir hayata tutunma mücadelesi.
Kadın olmak ve çocuk olmak!
Dünyanın her yerinde bazı şeyler hiç değişmez. Mesela ölçüler!
Şehrin öteki yüzünü görmüş olmak, duvarlarımdan birini yıkmıştı.
Hayatın sadece iyi şeylerden ibaret olmadığını. Bir şehrin süslü olmayan taraflarının da olduğu. Çok yürüdük yürüdükçe mahalleler, giyimler, kokular, binalar değişti..
Ama çok da yoruldum.
Rotasız yürüyüş her yere çıkarıyor insanı.
Nefesime tutunarak çıktı, biz astımlılar iyi kullanırız nefesimizi.
Ne olursa olsun hayat yolunda dönmek yok, yürüdükçe, gördükçe yaşıyorsun, olgunlaşıyorsun.
Bu haftaki mottomuz dönmek yok olsun.
Özlem Ok – nhaber.nl
Hep yürü özgür kız. Yerinde sabit kalanlara, kıpırdamaya üşenenlere inat… Yolda olmak iyidir!!
Harika
Çok içten bir yazı olmuş… Özgür kız teriminin tüm kız çocukları için geçerli bir terim olması dileğiyle … İyi veya kötü engeller çıkabilir önemli olan seni mutlu eden yoldan vazgeçmemek …Başarılar dilerim çıktığın yolda kızım…
Hocam. Teşekkür ederim. Saygılar