Bu yıl babalar günü ve kurban bayramı aynı güne denk geliyor… Çocuklarını katillere kurban veren babalar bir yanda bir yanda babası kahpe kurşunlarla vatanı, evladı için kurban olmuş babalar… 22 yıl önce idi… Yine böyle yüreğimden kan damladığı günlerde yazmıştım: İşte o şiir ve o günlerden bu günlere… Aradan geçen 22 koca yıl, oluk oluk baba, çocuk, anne, bebek kanının aktığı coğrafyada bir çocuk…
Filistinli Cemile
Bir yanda
babasına aldığı hediye
beğenilecek mi diye
sabırsız, telaşlı çocuklar
babalar gününde…
hiç öpülmemiş gibi
suya hasret, çöl yanaklı babalar
bugün daha başka,
bugün daha bir başka aşkla
öpülecek evlat çiçeklerince..
Öte yanda
Her kıvrımı beyninin
Baba özlemiyle dolu,
Altısında yedisinde bir çocuk,
-Anne, kaynayan et mi tencerede
burnuma et kokusu geldi de, dedi;
-Kamplardaki tencerde et kaynamaz
bilmelisin CEMİLE; diyemedi
bağrı çöl yangını, karayazılı anne…
Hüzün dağları gözlerinde,
Gözleri pencerede
Vücudunun her yerine yüzlerce
Kahpe kurşun saplanırken yaktığı
Babasının et kokusuydu kalan
Cemile’nin genzinde…
Odaklandı gözleri
babasının vurulup düştüğü yere
günlerce, çocuk yüreğinde ateşle,
nefretle, özlemle ve lanetle
kurumuş, kara geceden kara
gözlerinde iki damla yaş,
annesi duymasın diye sessizce,
Cemile’nin dilinde
sadece iki hece, “ba-ba”…
ey çok bilenler
ve gün tespit edenler,
kulak verin
ve dinleyin;
verebilirseniz eğer,
ve gücünüz yeterse
babalar günün de….
Babasını verin Cemile’ye..
Nasıl bakıyorsunuz evlatlarınızın yüzüne
nasıl duymuyorsunuz Cemile’nin sesini
evladınıza sarılırken
Cemile gelmiyor mu gözünüzün önüne…
Ölmediyse / öldürülmediyse
ve hala yaşıyorsa Cemile
babalar gününde
“baba” diye sarıldığı taşlardan
daha sert yüreklilere lanetle
için için yanar Cemile…
10 Haziran 2002 Rotterdam / Hollanda
Güncelleme: 11 Haziran 2024
Yavuz Nufel-NHaber.nl
Kaleminize sağlık üstadım…Manzara içler acısı ….Minicik yüreklere sonsuz acı bırakanlar için cehennem iyi ki var !