Genç kız liseyi bitiriyor.
Bir senede doktor olup çıkıyor.
Sahte kimlikler basıyor plaketler vs.
Doktor olarak kendisine bir iş bulup ameliyatlara kadar girebiliyor.
Sahte belgeler evraklar Eminönü’nde gayet gelişigüzel düzenlenebiliyor.
Ah güzel ülkem nereye gidiyorsun böyle ?
Dolandırıcılıkta ardı arkası kesilmeyen hikayeler.
Hemen hemen herşeyi ya birilerinin canını yakarak ya birilerinin üzerine basarak ya haklarını yiyerek elde etmek artık master derecesinde daha da yukarı çıkabilir.
Ordinaryus ..
Sahtekarlar! Ahlaksızlar!
Beş yaşındaki çocuk annesi tarafından darp ediliyor,aç bırakılıyor.
Yapılan araştırmalar sonucunda annenin zihinsel engelli olduğu tespit ediliyor.
Raporlar, sahte raporlar ve evraklar şunlar bunlar sonu gelmeyen bir sorunlar silsilesi.
Bu zihinsel engelli annenin tam dört tane çocuğu olmuş neler olmuş neler olmuş da işler çığrından çıkınca anlaşılmış.
Devlet kontrolünü geçtim de sosyal kontrol da sıfır …
Komşu eş dost akrabamız da yok mu bizim ?
Yok..
Herkes kendi hayatıyla meşgul.
Biz böyle değildik.
Okullarımız böyle değildi.
İlişkilerimiz hiç.
Genel yayın yönetmenimizin yazısını okudunuz mu ?
Samiye’nin hikayesini.
Çok üzücü.
Engeller doğal seleksiyonda hayatımızın bir parçası.
Hiç sevmediğim kullanmaktan haz etmediğim bir kelime ‘engelli olmak’!
Kim engelli kim değil?
İlla görme duyusu ya da vücudun başka bir parçasının tam işlevini yerine getirememesi ile alakalı bir durum değil elbette.
Direk beyinle düşünme yetisi ile alakalı aslında.
Düşünce yetisi yeterince gelişmemiş bireyleri engelli diye tanımlarsak daha doğru olur.
Sizler engellisiniz!
Ayrımcılık diye bas bas bağırdığınız zaman asıl ayrımcılığı içinizde kendinizden zayıf ya da eksik saydığınız ‘zannettiğiniz’ zaman engellisiniz.
Kendinizi farklı ya da üstün gördüğünüz zaman engellisiniz.
Bir özel eğitimci olarak teori ile pratik arasındaki uyumsuzluğun vermiş olduğu huzursuzluğu anlatacak kelime bulamıyorum.
Eleştiri sadece Türkiye’ye yönelik değil elbette.
Batı ülkeleri de bu konuda sınıfta kalmış durumda.
Bizzat şahidim.
Sömürü düzeninin içerisinde kendisine bir anlam bulmuş ‘özel eğitim’ teoride çok iddialı.
Yaşam kalitesini arttırmak korumak beslemek büyütmek geliştirmek..
Uygulama ‘sıfır’ !
Sermayeleştirilmiş..
Kafalar sayılıyor..
Her bir kafaya yani her bir ‘insan’ a euro ya da dolar bazında değer biçiliyor.
Göstermelik bir teori yalancı ve eksik uygulama.
Şiddete en fazla maruz kalanlar da ne yazık ki bu insanlar oluyor.
Zayıf güçsüz ve sahipsiz kaldıkları için.
Kurtlar sofrasında zavallı kuzular olarak tanımlamak mümkün.
Tecavüze uğramış hoop tık bakım evine ekmek ve su ver ilaç ver tamam oldu bitti.
Gelsin devletten ödenekler!
Duygular ölmüş.
İnsanlık zaten can çekişiyor.
Devlet bazında olayın perde arkası bu.
Sosyal hayatın içerisinde işler içler acısı.
Engelli mi ? Ah yazık! Allah kimsenin başına vermesin.
Verir kardeşim vermiş bile de senin haberin yok ‘engelli’ olduğundan.
Onlar en azından biliyor güçlü bir ‘farkındalık’ sözkonusu.
Ya sen kendinin ‘engelli’ olduğunun farkındamısın güzel kardeşim?
Akli dengen acaba yerinde mi ?
Salyası akan girişimciler!
Kendinize gelin!
Gidin limon satın portakal satın araba ev satın! İnsan satmayın artık!
Devletler !
Kontrolleri arttırın artık ya da kendiniz devralın alın bu işi!
Sermayeleştirmeyin. İnsan fabrikaları kurmayın artık.
Sen devletsen eğer güçsüzün bakıma muhtaç insanların yanında olacaksın! Sahip çıkacaksın!
Para yoksa bakım yok! demeyeceksin.
Maalesef hepimiz yutturulmuş bir düzenin parçasıyız ve hepimiz mağduruz sadece Samiye değil.
Samiye bir örnek…
Onlar engelli bireyler değiller.
Onlar özel bireyler.
Biz biriz.
Ayrımcılığın ve şiddetin tamamen son bulduğu ‘farkındalığı gelişmiş’ olan bir toplum yaratmak umuduyla özel insanların hepsini sevgiyle kucaklıyorum.
Öznur Mısral – N’haber
Felsefeci / Yazar / Özel Eğitimci
Aile içi Şiddet Danışmanı
Mail: oznurmisral123@gmail.com
